จากที่กล่าวมาทั้งสี่ตอนที่แล้ว ความพอเพียงด้านโทรคมนาคมเป็นอีกหนึ่งความพยายามในการสร้างกรอบแนวทางในการ วางโครงสร้างพื้นฐานด้านการสื่อสารที่พอเหมาะพอควรไม่มากไปน้อยไปเพื่อให้ การลงทุนและการส่งเสริมการใช้ทรัพยากรเป็นไปอย่างสมดุลย์ แน่นอนว่าคำว่า "สมดุลย์" แฝงไว้ด้วยความหมายหลายประการ ทั้งในเชิงเทคนิค สังคม การดำรงชีวิตและการใช้ทรัพยากร ซึ่งถ้ามองลึกลงไปในรายละเอียดจะพบว่า

ปัจจุบันการหลอมรวมของเทคโนโลยี (Convergence of Technology) ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยีเป็นอย่างมาก

ผลจากการเปิดเสรีทางการค้าทำให้ประเทศไทยซึ่งเป็นสมาชิกของ WTO ต้องเปิดเสรีทางการค้ากิจการโทรคมนาคม

การให้บริการโทรคมนาคมอย่างพอเพียงเป็นสิ่งที่ค่อนข้างยากในการนิยามและการ ปฏิบัติเนื่องจากความแตกต่างของปัจจัยที่ใช้ในการพิจารณาโดยเฉพาะที่สำคัญๆ คือ สภาพภูมิประเทศ วัฒนธรรม การดำรงชีวิต เป็นต้น